Klica savremenog urbanog razvoja Kragujevca iznikla je oko barokne utvrde iz 18. veka. Po zauzimanju teritorije centralne Srbije od strane Austrijskog carstva 1717. godine, na strateškim lokacijama i na mestima gde su se nalazila važnija naselja, počela je izgradnja zemljanih i zidanih nasipa, ojačanih palisadama, po sistemu baroknih zvezdastih utvrđenja. Jedan takav šanac podignut je na mestu na kome su se ukrštali putevi iz nekoliko nahija, kod starog kamenog mosta na Lepenici, a obuhvatao je i prostor stare džamije koja je pretvorena u crkvu Sv.Vavedenja. Položaj samog utvrđenja je u svojim istraživanjima definisao arhitekta Dr Veroljub Trifunović, ali sama veličina šanca ostaje upitna, imajući u vidu da na tom području nisu vršena sistematska arheološka iskopavanja, već su za istraživanje bili dostupni samo istorijski podaci, slučajni nalazi sa zaštitnih iskopavanja, i položaj najstarijih ulica i objekata u gradskom jezgru koji prate linije utvrđenja koje se nalazi skicirano u prikazu mape iz 1740. godine.
